کد مطلب:369855
شنبه 14 اسفند 1395
آمار بازدید:299
روش حسن ظن
احتمال خطایی از متربی را حتمی و یقینی تلقی كردن خطاست. این خطا موجب بدبینی متربی نسبت به مربی میشود و به فدا شدن احساس عزت در متربی خواهد انجامید. اما روش حسن ظن، مربی را قادر میسازد در مقابل خطای غیر یقینی متربی بهترین واكنش را از خود نشان دهد و با آبروی او بازی نكند. این روش در فقه اسلامی تحت عنوان «اصالة الصحه» مورد توجه قرار گرفته است [5] . طبق این اصل، عمل فرد مسلمان درست و روا تلقی میشود و اگر احتمال نادرستی آن داده شود، نباید به آن اعتنا نمود و در مقام پی جویی و تجسس برآمد؛ زیرا حفظ عزت مسلمان با تجسس منافات دارد. حضرت (ع) در مقام به كارگیری از روش «حسن ظن» از خداوند درخواست میكند كه: «و اجعلنی اللهم... استعمل حسن الظن فی كافتهم» (دعای 3/26)؛ خداوندا! مرا بر آن دار كه دربارهی همه آنها [برادران دینی و همسایگان] خوش گمان باشم.